ಇತಿಹಾಸದ ಹಿಮದಲ್ಲಿ

ವೈಯುಕ್ತಿಕ ವಿವರಗಳು: ಕಾಲ:- 1017 – 1137. ಜನ್ಮಸ್ಥಳ:- ಶ್ರೀಪೆರಂಬದೂರು, ತಮಿಳುನಾಡು. ತಂದೆ:-ಕೇಶವ ಸೋಮಯಾಜಿ. ತಾಯಿ:- ಕಾಂತಿಮತಿ. ಸಂಪ್ರದಾಯಸ್ಥ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ಜನನ. ಬಾಲ್ಯ ಮತ್ತು ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸ: ಕಂಚಿಯಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಣ. ಗುರು:- ಯಾದವ ಪ್ರಕಾಶರು. ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿಯೇ ಅಪಾರ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆ. ಗುರುಗಳೊಂದಿಗೆ ವಾಗ್ವಾದ. ಕಾರಣ ಯಾದವರು ಅದ್ವೈತಿಗಳು. ವಿವಾಹವಾದರೂ ಸನ್ಯಾಸ ಸ್ವೀಕಾರ ಶ್ರೀರಂಗಂ ಮಠದ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರು: ಶ್ರೀರಂಗಂ ಮಠದ ಯಾಮುನಾಚಾರ್ಯರ ಕೋರಿಕೆ. ಮಠದ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರಾಗಿ ಅಧಿಕಾರ ಗ್ರಹಣ. ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವ ಪಂಥದ ಪ್ರಚಾರ. ಕುಲೋತ್ತುಂಗ ಚೋಳನ ವಿರೋಧ. ಕರ್ನಾಟಕಕ್ಕೆ ವಲಸೆ. ವಿಷ್ಣುವರ್ಧನನ ಆಶ್ರಯ; ಮೇಲುಕೋಟೆಯಲ್ಲಿ ವಾಸ್ತವ್ಯ. ಕುಲೋತ್ತುಂಗ ಚೋಳನ ಮರಣಾನಂತರ ತಮಿಳುನಾಡಿಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಿದರು ಧಾರ್ಮಿಕ ಕೃತಿಗಳು: ವೇದಾಂತ ಸಾರ, ವೇದಾಂತ ಸಂಗ್ರಹ ಮತ್ತು ವೇದಾಂತ ಸೂತ್ರಗಳಿಗೆ ಭಾಷ್ಯಗಳು. ಶ್ರೀಭಾಷ್ಯ ಸೂತ್ರ [ಬ್ರಹ್ಮಸೂತ್ರ ಭಾಷ್ಯ], ವೇದಾಂತ ದೀಪಿಕಾ, ಗೀತಾ ಭಾಷ್ಯ, ಶ್ರೀರಂಗ ಗದ್ಯ,    ಶ್ರೀವೈಕುಂಠ ಗದ್ಯ, ಶರಣಾಗತ ಗದ್ಯ   ಮತ್ತು ನಿತ್ಯ ಗದ್ಯ. ವಿಶಿಷ್ಟಾದ್ವೈತ ಸಿದ್ಧಾಂತ: ವಿಶಿಷ್ಟಾದ್ವೈತ ಎಂದರೆ ವಿಷೇಶಣಗಳಿಂದ ಕೂಡಿರುವ ಅದ್ವೈತ ಎಂದು ಅರ್ಥ.  ಇದು ಆಗಮಗಳ ಅಂದರೆ ವೇದಗಳ ಆಧಾರಿತವಾದ ಸಿದ್ಧಾಂತ. ಅದ್ವೈತದ ನಿರಾಕರಣೆ. ದೇವರು ಸುಗುಣ; ಸೃಷ್ಠಿಕರ್ತ ಅವನೇ. ಸರ್ವಜೀವಿಗಳಿಗೂ ಆಧಾರ ಮತ್ತು ನಿಯಂತ್ರಕ.    ಬ್ರ

(ಬ್ರಹ್ಮ ಮೀಮಾಂಸಾಶಾಸ್ತ್ರ ಅಥವಾ ತತ್ವವಾದ) ಜನನ : ಉಡುಪಿ ಬಳಿಯ ಪಾಜಕ. ತಂದೆ ಮಧ್ವಗೇಹ ಭಟ್ಟ ; ತಾಯಿ ವೇದಾವತಿ ಬಾಲ್ಯದ ಹೆಸರು : ವಾಸುದೇವ ಜೀವಿತಾವದಿ ಸಾ . ಶ . ವ . 1238–1317 ಜೀವಿತಾವಧಿ ಕುರಿತ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯ : Many sources date him to 1238–1317 period, but some place him about the 1199-1278 period. ಜೀವನ ಕುರಿತ ಆಧಾರಗಳು : ಸುಮಧ್ವವಿಜಯ – ಶ್ರೀ ನಾರಾಯಣ ಪಂಡಿತಾಚಾರ್ಯ. ವಾಯುವಿನ ಅವತಾರ ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆ. ಸ್ವಯಂ ಮಧ್ವರ ಕೃತಿಗಳಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖ. ಆಚಾರ್ಯರ ಆಶ್ರಮ ನಾಮಧೇಯ ಪೂರ್ಣಪ್ರಜ್ಞ. ವೇದಾಂತ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಅಭಿಷಿಕ್ತರಾದಾಗ ಇಟ್ಟ ಹೆಸರು ಆನಂದತೀರ್ಥ. ಮಧ್ವ ಎನ್ನುವುದು ಅವರ ವೈದಿಕ ನಾಮಧೇಯ. ಮುಂದೆ ಈ ಹೆಸರಿನಿಂದಲೇ ಅವರು ಪ್ರಸಿದ್ಧರಾದರು. ಕೃತಿಗಳು: ಸು . 37 ಕೃತಿಗಳ ರಚನೆ ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆ ಇದೆ. ತತ್ತ್ವವಾದವನ್ನು ಜನರಿಗೆ ತಿಳಿಯಪಡಿಸಲು ‘ ಪ್ರಸ್ಥಾನತ್ರಯ ’ ( ಗೀತೆ , ದಶೋಪನಿಷತ್ತುಗಳು ಮತ್ತು ಬ್ರಹ್ಮಸೂತ್ರ ) ಗಳಿಗೆ ಭಾಷ್ಯ ಬರೆದರು . ಮಹಾಭಾರತ , ಪುರಾಣಗಳ ತಾತ್ತ್ವಿಕ ವಿಮರ್ಶೆಗಾಗಿ “ ಮಹಾಭಾರತ ತಾತ್ಪರ್ಯ ನಿರ್ಣಯ ” ಭಾಗವತಕ್ಕೆ ತಾತ್ಪರ್ಯ . ಋಗ್ವೇದದ 40 ಸೂಕ್ತಗಳಿಗೆ   ಭಾಷ್ಯ . ಪುರಾಣ ಶ್ಲೋಕಗಳನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿ ‘ ಕೃಷ್ಣಾಮೃತ ಮಹಾರ್ಣವ ’ . ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪ - ಪ್ರತಿಮಾಶಿಲ್ಪದ ಅಪೂರ್ವ ವಿವರಗಳನ್ನೊಳಗೊಂಡ

ಘೋಷಣೆ:- ಇಲ್ಲಿನ ವಿವರಗಳನ್ನು ಕರ್ನಾಟಕ ಸರ್ಕಾರದ ಕನ್ನಡ ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಇಲಾಕೆಯ ಕಣಜ ಅಂತರ್ಜಾಲದ ಪುಟಗಳಿಂದ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿ ಸಂಕಲಿಸಿ ಇಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳ ಅನುಕೂಲಕ್ಕಾಗಿ ನೀಡಲಾಗಿದೆ. ಪೀಠಿಕೆ :-    ಆಯಗಾರಿಕೆ ಪ್ರಾಚೀನ ಕೃಷಿ ಸಮಾಜದ ಬಹುಮುಖ್ಯ ಆರ್ಥಿಕ ಹಾಗೂ ಸಾಮಾಜಿಕ ಪದ್ಧತಿಯಾಗಿತ್ತು . ಇದೊಂದು ಅಂತರ್ ‌ ಕುಟುಂಬ ಸಂಬಂಧಗಳ ತಾಳಿಕೆ ಹಾಗೂ ಬಾಳಿಕೆಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಾಗಿತ್ತು . ಅದೊಂದು ಸಾಮೂಹಿಕ ಹೊಣೆಗಾರಿಕೆಯ ಸಂಗತಿಯಾಗಿತ್ತು . ಉತ್ಪಾದಕ ರೈತ ಕುಟುಂಬಗಳು , ಅವರನ್ನು ಆಶ್ರಯಿಸಿ ಬದುಕುವ ಕೈಕಸುಬಿನವರು , ಕೈಕಸುಬಿನವರನ್ನು ಆಶ್ರಯಿಸಿ ಬದುಕುವ ರೈತ ಕುಟುಂಬಗಳು ಇವರೆಲ್ಲರಿಗೂ ಕರ್ತವ್ಯಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಭಾಗವಾಗಿ ಆಯ ಪ್ರಚಲಿತವಿತ್ತು . ಆಯ ಎನ್ನುವುದು ಹಣಕ್ಕಾಗಿ ದುಡಿಯುವ ದಂಧೆ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ . ಅದೊಂದು ಧರ್ಮ ಪ್ರಜ್ಞೆಯಾಗಿತ್ತು . ಕೊಡು - ಕೊಳ್ಳುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಸುಸೂತ್ರವಾಗಿ ನಡೆಯಲೆಂದೇ ಗ್ರಾಮಗಳು ನಾಟಿ , ಕುಯಿಲು , ಕಣ ಮಾಡುವುದು ಇತ್ಯಾದಿ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು ಏಕಕಾಲದಲ್ಲಿ ಬರದಿರುವಂತೆ ಗಮನ ಹರಿಸುತ್ತಿದ್ದವು . ಗ್ರಾಮದ ಕುಶಲಕರ್ಮಿಗಳಾದ ಕಮ್ಮಾರರು , ಕುಂಬಾರರು , ಬಡಗಿಗಳು , ಹಜಾಮರು , ಹೂಗಾರರು , ಗಾಣಿಗರು , ಇಡೀ ವರ್ಷ ತಾವು ಸಲ್ಲಿಸಿದ ಸೇವೆಗೆ ಪ್ರತಿಯಾಗಿ ರೈತರಿಂದ ಕಾಳು ಪಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರು . ಕೊಡು - ಕೊಳ್ಳುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಿಂದಾಗಿ ಗ್ರಾಮದ ಆರ್ಥಿಕ